Լինում է չի լինում մի լուսին։ Այդ լուսինը շատ — շատ տարբեր էր իր ընկերներից և դրանից նա շատ էր նեղվում։ Հետո նա մտածեց, որ եթե նա լավ սովորի կնմանվի իր ընկերներին։ Այդպիսով սկսեց շատ սովորել։ Դրանից հետո նա լավ գիտեր մաթեմատիկա և գրել և նաև կարդալ։ Մի քանի օր անցավ և նա ավելի և ավելի սկսեց սովորել ու իմանալ, բայց նա տեսավ, որ նա իր ընկերներին ոչնչով չէր նմանվում։ Մի օր էլ նա մի գիրք գտավ, որի մեջ գրված էր «Եթե դու մյուսներից տարբեր ես չի նշանակում լավը չես։» Դրանից նա սկսեց լացել, քանի որ իր ընկերների հետ խաղալու և ուրախանալու փոխարեն նա սովորում էր և փորձում էր նրանց նմանվել, բայց պարզվեց որ մեկ է նրանց չի նմանվելու։ Սրբեց իր արցունքները և որոշեց այլևս իրենց չնմանվել այլ ուղղակի լավը լինել և ամենախելացին։ Այդ օրվանից հետո, բոլորը նրան անվանեցին «Գիտունիկ լուսին» և նա գնալով երկիրը լավացնում էր։

ի՞նչպես դարձա սեբաստացի։

Իմ զարմիկները, որոնք ինձնից մեծ են, արդեն հաճախում էին Մխիթար Սեբաստացի Կրթահամալիրի Արևմտյան դպրոցը։ Երբ իմ հերթն էր դպրոց գնալու ես  և իմ մայրիկը գնացինք մոտիկից դպրոցի հետ ծանոթանալու։ Շրջեցինք մասնաշենքով, տեսանք լողավազանն ու ագարակը, բույսերն ու կենդանիները և ավելի լավ հասկացանք թե ի՞նչպես են սովորեցնում Մխիթար Սեբաստացիում։ Հետո մի 2 շաբաթ անցավ և ես հաճախեցի դպրոց։ Լավ ծանոթացա ամեն ինչին։ Ընկերացա նոր երեխաների հետ, գնացի լողավազան, ագարակ, կավագործության և այլն։ Սովորեցի հայկական ավանդական երգեր, պարեր, տոներ (Թթուդրիկ, Զատիկ, Բարեկենդան, Լավաշթխիկ)։ Եվ այսպես դարձա Սեբաստացի։ 

Ինչո՞ւ ինձ համար ընտրեցին այս դպրոցը։

Իմ մայրիկը այս հարցին պատասխանեց այսպես․
-Քանի որ մեզ դուր էր գալիս Կրթահամալիրում ուսուցման եղանակը, որը սովորեցնում էր ազատ մտածել, ստեղծագործել և ստեղծարար մտածողություն ձեռք բերել, ճանաչել սեփական ժողովրդի մշակույթը, օգտագործել բարձրագույն տեխնոլոգիաները ուսուցման ընթացքում, սիրել բնությունն ու կենդանիներին։ Կարևոր էր նաև այն հանգամանքը, որ դպրոցը նաև ներառական կրթությամբ էր զբաղվում և այստեղ էին հաճախում ամենատարբեր համայնքներից ու ընտանիքներից երեխաներ։

Ինչպե՞ս հնդկական թվանշանները վերածել հռոմեականի։

Լինում է չի լինում Ջեկո անունով մի շունիկ։ Մի օր Ջեկոյի տերը որոշում է գնալ պատմության թանգարան և շնիկին էլ իր հետ տանում։ Քանի որ Ջեկոն փոքրիկ շնիկ էր նրա տերը նրան իր պայուսակում է պահում։ Այդպես նրանք մտնում են թանգարան։ Շրջում են թանգարանով և այդ ընթացքում Ջեկոն իրեն հանգիստ է պահում։ Հետո նրանք հասնում են դինոզավրերի ցուցասրահը։ Այստեղ Ջեկոն նկատում է կանգնեցրած դինոզավրի կմախքը։ Քանի որ շնիկները ոսկոր շատ են սիրում և Ջեկոն էլ շնիկ էր, նա ուրախացած պայուսակից դուրս ցատկեց, վազեց դեպի կմախքը և  դինոզավրի ոտքի ոսկորներից մեկը քաշեց որ տանի։ Բայց երբ ոսկորը տեղից հանեց, ամբողջ կմախքը աղմուկով թափվեց գետնին։ Բոլոր այցելուները և թանգարանի պահակներն ու վարիչները վազեցին տեսնելու այդ ի՞նչ աղմուկ էր։ Ջեկոն վախեցած շուտ վազեց և  հետ ցատկեց իր պայուսակի մեջ։ Այս ամբողջ ընթացքում Ջեկոյի տերը չնկատեց, որ Ջեկոն դուրս էր եկել իր պայուսակից և չարաճճիություն էր արել։ Քանի որ թանգարանի այցելուները և պահակները նույնպես չէին տեսել Ջեկոյին, ոչ ոք այդպես էլ չհասկացավ ի՞նչ եղավ դինոզավրին որ այդպես թափվեց։ Իսկ Ջեկոն որոշեց այլևս թանագարան չգնալ։

Սալորաչիրը պարունակում է դիետիկ մանրաթելեր, վիտամիններ, բջջանյութ և հակաօքսիդանտներ՝ ինչպես բոլոր չրերը, սակայն այս դեպքում բաղադրությունն ավելի հագեցած է: Այս մթերքը կարելի է ուտել ինչպես չոր վիճակում, այնպես էլ եռացրած ջրի մեջ պահելու միջոցով այն փափկեցնելով:

Օգտակար հատկություններ

Սալորաչիրը պարունակում է լուծվող մանրաթելեր, ինչի շնորհիվ ժողովրդական բժշկության մեջ ձեռք է բերել փորկապությայն դեմ լավագույն միջոցի համբավ: Դրա առավելությունն այն է, որ թեեւ անց է կացնում փորկապությունը, սակայն ի տարբերություն դեղամիջոցների, չի վնասում ոչ մարսողական համակարգին, ոչ աղիներին: Այս մթերքը դրական է ազդում արյան որակի վրա, այդ պատճառով էլ տարեցների մոտ կանխում է Ալցհեյմերի հիվանդությունը: Բացի այդ, լավ է ազդում տեսողության եւ մաշկի որակի վրա: Բացի չորացած տեսակից, օգտակար է նաեւ այս մթերքի թարմ տեսակը:

Continue reading »

Mummy is in the kitchen.
Ann’s kitten is on the grass.

Who is this? it is George.
Where is he? He is in bed.

Who is this? it is Mary.
Where is she? She is in the garden.

What is this? it is a ball.
Where is it? It is in the grass.

What is this? it is a chair.
Where is it? It is in the dining room.

Մի անգամ մի մարդ հյուր է գնում ընկերոջ տուն։ Ուտում է, խմում, իրիկնադեմին վեր է կենում, որ գնա տուն։ Մեկ էլ նայում է տեսնում՝ երկինքը տրաքեց, ու մի անձրև սկսեց, ոնց որ ջրհեղեղ։
— Պահո՜, էս ի՞նչ փորձանք էր, ո՞նց  եմ տուն գնալու,- ասում է էս հյուրը։
Տանտերը տեսնում է, որ էլ ճար չկա, ասում է․
— Լավ, ա՛յ ընկեր, էս անձրևին ո՞նց ես գնալու տուն, գիշերը մեր տանը մնա, էլ ո՞ր օրվա ընկերն ենք։
Վերջը հյուրը համաձայնում է։ Տանտերն ու կինը գործով են ընկնում։ Մեկ էլ նայում են տեսնում՝ հյուրը չկա։ Քիչ ժամանակ անց մեկ էլ հյուրը թրջված, ջուր դարձած, ներս մտավ։
— Ա՜յ մարդ, տունդ շինվի, էս անձրևին ո՞ւր էիր գնացել։
— Գնացի՝ տնեցիներին ասեմ, որ անձրևի պատճառով գիշերը ձեր տանն եմ մնալու։

Continue reading »

Աշնան օրերն են հասել,
Իջել է ամպը սարին,
Եվ հրաժեշտ է ասել,
Կռունկը մեր աշխարհին:

Բարդին էլ չի սոսափում
Արագիլի թևի տակ,
Դեղին թերթեր է թափում
Առվակի մեջ կապուտակ:

Կարմիր խարույկ է կարծես
Ծեր տանձենին անտառի,
Թվում է, թե մոտ վազես,
Ձեռք ու ոտքդ կվառի…

Քամին շատ էր թափառել,
Պարապ-սարապ թևը կախ,
Բայց արդեն գործ է ճարել,
Տեսեք ինչքան է ուրախ:

Continue reading »

Աշունը իմ սիրած եղանակներից մեկն է։ Նա շատ փոփոխական տրամադրություն ունի։ Մի օր ժպտում է և արև է լինում։ Մի օր լացում է և անձրև է գալիս։ Մի օր ամաչկոտ է և մառախուղ է։  Ինձ համար աշունը նման է նկարչական ներկապնակի, քանի որ լիքը գույներ ունի։ Կարմիր, դեղին, նարնջագույն, շականագույն և մուգ կանաչ։ Ինձ դուր է գալիս երբ ծառերը դառնում են գունավոր և տերևաթափ է լինում։ Այդ գունավոր տերևները փողոցներն են ծածկում և ամենտեղ տերև է լցվում։ Ես շատ եմ սիրում աշնանային տերևների վրա քայլել և լսել նրանց խշխշոցը։ Սիրում եմ հավաքել, օդ թռցնել և տեսնել թե ինչպես է տերևների անձրև գալիս։ Աշունը նման է փոքրիկ երեխայի, որը անընդհատ գժություններ է անում, չարաճճիի պես ամեն տեղ թափթփում, գունավոր մատիտներով ամեն ինչ ներկում և բոլորին ուրախացնում։